Kraj Łusek

Charakterystyka:

Niewielki kraj łusek, znajduje się na wschodzie. Opanowany przez bardzo zróżnicowany klimat. Na północy kraju zimy są mroźne i śnieżne, temperatura, może spadać nawet do–40 stopni. A zimne wichry często przynoszą ze sobą zamiecie śnieżne. Lata są łagodne temperatura w tedy waha się od 20 –35 stopni. Nadejściu wiosny zwiastują kwitnące wiśnie. Od początku czerwca, do połowy lipca często padają deszcze. Pora deszczowa ma duże znaczenie dla uprawy ryżu. Od końca pory deszczowej do połowy września trwa pełnia lata, wszędzie jest gorąco i wilgotno. Gdy nadchodzi jesień temperatura spada, powietrze robi się w tedy chłodne i rześkie. Kraj Łusek leży na szlaku tropikalnych burz, zwanych tajfunami,które najczęściej zdarzają się pod koniec lata, lub wczesną jesienią. Tajfuny mogą powodować powodzie, osunięcia gruntu, niszczyć zbiory i domy.

Rośliny i zwierzęta:

Świat roślinny w kraju Łusek jest bardzo piękny i zróżnicowany, ze względu na wielką różnorodność klimatu i ukształtowania terenu. Niektóre kwiaty i drzewa mają dla jego mieszkańców szczególne znaczenie. Kwiaty wiśni, które szybko opadają, są poetycką refleksją nad zmiennością tego świata. Dla odmiany sosna jest symbolem długowieczności, a wszech otaczający bambus, ze względu na swą wytrzymałość i giętkość, symbolizuje umiejętność pokonywania trudności i siłę. Chociaż w kraju występuje wiele rodzajów ptaków, owadów i małych zwierzątek, nie ma tu wielu dużych drapieżnych ssaków. Największe są pandy, żyjące w górskich ostępach. W pobliżu wioski i miast mieszkają lisy i psy, którym zdarza się zaatakować mieszkańców. Największą liczebnością są tu jednak węże wszelakich gatunków, od miniaturowych, które mieszczą się w dłoni, po ogromne pełzające gady, które zamieszkują najmroczniejsze zakątki kraju.

Produkcja i handel:

Państwo Łusek jest znane z wytwarzanie energii elektrycznej, wykorzystując wodę, słońce i wysoką temperaturę. Bogactwa naturalne musi jednak w większości importować, dlatego wytwarza bardzo wiele towarów na eksport, żeby mieć czym zapłacić za importowane towary.

Rolnictwo i Rybołówstwo:

Tylko, ok. 14% ziemi w kraju nadaje się pod uprawy. Gospodarstwa są małe, przeciętnie 1,4 ha. Każdy kawałek miejsca jest cenny i wykorzystywany pod uprawę. Rolnicy stosują rolnictwo intensywne. Farmerzy starają się uzyskać z każdego hektara jak największe zbiory. Niektórzy farmerzy hodują kury, konie i świnie. Produkuje się tu tyle ryżu, że starcza dla wszystkich mieszkańców, jednak trzeba sprowadzać wiele innych produktów żywnościowych. Kolejną znaczącą gałęzią gospodarki, jest rybołówstwo. Rybacy w pełni wykorzystują liczne rzeki, oraz morze.Zakładają również wiele hodowli i przetwórni ryb.

Wioski i inne miejsca:

Haifuki
To wioska rzemieślników. Zamieszkują ją długowieczne rodziny z tradycją. Przekazując fach młodym pokoleniom. Znajdziemy tu wielu mistrzów, którzy od lat zdobywali doświadczenie wykonując swój zawód. Wioskę zamieszkują : Kowale, cieśle, architekci, a nawet kucharze, czy ogrodnicy. Nie zabrakło również naukowców. Ogólnie rzecz ujmując wioska ta zaspokaja zapotrzebowanie kraju na fachowców i robotników w wielu zawodach. Wioskę zwą bambusową, ponieważ została zbudowana w całości z bambusa, gdyż jest to surowiec, który w nadmiarze występuje w całym kraju.

Meshi
Zwana wioską ryżu, jak sama nazwa wskazuje zaspokaja zapotrzebowanie kraju na ryż. Wioska, a właściwie już prefektura, składa się z dwóch części. Pierwsza północna to część gospodarstw, ciągnących się na rozległych terenach uprawnych. Druga zaś, południowa część, to miejsce grzechu i przepychu. Znajduje się w niej wiele domów gier, gdzie legalnie uprawia się hazard, oraz gospod, gdzie przegrani zatapiają w alkoholu swe smutki. Co by o tym nie myśleć, prefektura jest jedną z najmożniejszych miast w kraju i słynie z koncentrowania się na sztuce. Tutaj powstała pierwsza szkoła gejsz w całym kraju i nadal jest czołową placówką, jeśli chodzi o utalentowane artystki. Niegdyś to właśnie ta wioska była stolicą kraju, jednak po zamachu i śmierci cesarza, władcą kraju stał się Orochikage, który przeniósł stolicę do Hebi, wioski ninja.

Sakana
Rybacka wioska, gdzie mieszkają najbiedniejsi mieszkańcy Kraju Łusek. Głównym dochodem jest hodowla i połów ryb, w które wioska zaopatruje cały kraj. Przechodząca, przez wioskę rzeka Yin, jest głównym połączeniem z morzem, gdyż oprócz tej rzeki wpadającej do morza wschodniego Kraj Łusek nie ma połączenia z morzem.

Wężowa Kępa
To wysokie wzgórze, na którym wiele lat temu wybudowano wspaniały pałac, dla Lorda Oja. Miał stać się najznamienitszą budowlą w całym kraju, lecz podczas ataku wroga został doszczętnie zniszczony. A dziś, na jego miejscu możemy zobaczyć tylko gruzowisko. Podobno I Orochikage, planuje go odbudować, jednak są to jeszcze zbyt odległe plany.

Ludność:

Kraj Łusek zamieszkuje ok. 140 tysięcy ludzi, z czego niecałe 40% to Shinobi.

Podział Władzy

Feudalny Lord

Oja Kenji
Przejmując tron drogą elekcyjną , samodzielnie wybił starszyznę która jego zdaniem tylko przeszkadzała w sprawowaniu rządów. Obecnie W Kraju Łusek Feudalny Lord nosi również przydomek Kage z racji tego że jest on poza nastepcą tronu także najsilniejszym ninja w całym państwie. Odpowiada za sprawy całego kraju i wszystkich jego mieszkańców. Co do mniej istotnych spraw wyznacza swoich namiestników którzy są odpowiedzialni za sprawy które im powierzono.

Namiestnicy Lorda
Obecnie nie wyznaczeni.
Mogą być wyznaczeni do pełnienia tej funkcji , tylko i wyłącznie przez Feudalnego Lorda. W czasie kedy Władca jest niedysponowany lub przytrafiło mu się coś złego. Jego funkcję na czas nieokreślony przejmuje namiestnik który zajmował się wazniejszymi sprawami takimi jjak decyzje militarne, administracyjne czy gospodarcze. W normalnej sytuacji namiestnicy zajmują się tylko jedną sprawą wyznaczoną przez Feudalnego pana.

Poszczególni władcy:

Feudalni Lordowie

- Oja Motoshige

- Oja Mottonari

Kage

I Orochikage - Oja Kenji


Architektura


Budownictwo w całym Kraju Łusek, jak i w Hebi Gakure odznacza się połączeniem starego ( Japońskiego) orientalnego stylu z postępem technologicznym. Dachy pokryte ręcznie wyrabianymi dachówkami, zazwyczaj posiadają też kilka metalowych kominów, lub baterii słonecznych, które zaopatrują mieszkańców w energię. Kolorystyka wszystkich budowli w wiosce sprowadza się do jasno-brązowego koloru drewna, oraz czerwonej farby, którą ozdabia się każdy dom, czy warsztat, a nawet Wężową twierdzę. Całości dopełnia metaliczny połysk kominów i dekoracji, które dobrze komponują się z całą resztą.

Walory strategiczne, a rozmieszczenie budynków :

Z uwagi na to, że cała wioska znajduje się na niewielkim wzniesieniu, budynki, były wznoszone stopniowo. I tak czym ważniejsze budowle, tym wyżej się znajdują. Dzięki temu wioska stała się strategicznie łatwa do obrony, zaś trudna do zdobycia. Największą i najwyżej położoną budowlą , jest Wężowa twierdza, która majestatycznie góruje nad całą wioską i jest widoczna nawet z odległych miejsc. Z lewej strony twierdzy, znajduje się, już nieco niżej położony Kompleks Akademii Schinobi, który tworzy kilka połączonych, ze sobą budynków. Dalej w zachodnim kierunku znajduje się dzielnica rodziny Hosohei, gdzie znajduje się ich siedziba, jedyna w wiosce świątynia, oraz domostwa członków klanu. Na niższym pułapie osady, również po zachodniej stronie znajduje się dzielnica należąca do rodu Bakemono. W tej dzielnicy znajduje się siedziba klanu, jak i domostwa wszystkich jego członków, oraz nowo wybudowane dojo szermierzy. Od południowo – wschodniej strony wioski znajdują się kolejne dzielnice należące do klanów: Hebimasuko, Kaisho, w których obrębie znajdują się siedziby i domostwa członków danego klanu. Centrum wioski ukrytego węża to obszerny podłużny rynek, który rozciąga się od stóp wielkiego kamiennego muru, aż po główną bramę, połączoną z mostem. Na wysuniętej wschodniej stronie wioski, znajduje się niewielka wysepka, która również, jest otoczona murem i wodą. Na niej znajdują się gorące źródła, oraz faktura handlowa dla shinobi, która transportuje towary drogą wodną, przez fosę i pobliską rzekę wpadającą do morza wysyła swoje łodzie handlując z wieloma często odległymi państwami. Hebi Gakure podzielona jest na dwa poziomy. Tereny wewnątrz murów zamieszkuje cała elita: Kage, wszystkie klany, oraz pozostała część szlachty, jak również bogatsi mieszkańcy kraju łusek, którzy swoje domostwa mają na wschodnich terenach, wewnątrz fosy. Drugi poziom to tereny poza obrębem murów, czy fosy. Zamieszkują go biedniejsi mieszkańcy, nie rodowici shinobi, rzemieślnicy, oraz zwykli chłopi. Poza ich domami znajdują się tu także ważne miejsca publiczne, takie jak szpital, czy cmentarz. Cała wioska otoczona gęstymi lasami, w przeważającej części bambusowymi, jest również bogata w wiele parków, ogrodów i stawów, które spotkać można na każdym kroku.

Organizacje Shinobi powstałe w wiosce:
Hebikusa
"Zaskrońce"
Jedyna, a przynajmniej jedyna oficjalna organizacja Shinobi która działa w HebiGakure.Początki jej założenia sięgają czasów panowania ostatniego feudalnego władcy ( Oja Mottonariego ).Powołując do jej szeregów najzdolniejszych ninja.Feudalny lord przydzielił im ochronę najważniejszych osobistości w kraju, w tym i siebie.Początkowo wszystkie działania organizacji utrzymywane były w wielkiej tajemnicy.Tylko członkowie doń należący i Mottonari wiedzieli o jej istnieniu.Jednak z biegiem czasu, coraz więcej ważnych osobistości stanęło w obliczu zagrożenia.Do obowiązków powołanej grupy, doszły nowe funkcje i zadania.Czasy stały się niepewne, a ludzie zaczęli bać się o swoją przyszłość, dlatego organizację rozwinięto.Oficjalnie została nazwana "Zaskrońce".Od tej pory jej istnienie podano do wiadomości publicznej.Miało to na celu nie tylko uspokoić niepewny lud, ale także poprawić opinię ludzi o panującym władcy.W obecnych czasach organizacja ta jest znana na terenie całego kraju, a jej członkowie są poważani i traktowani z dużym szacunkiem.

Shinobi należący do zaskrońców, wyróżniają się umiejętnościami na tle innych ninja.Sam Kage prowadzi drastyczną selekcję która bazuje na indywidualnych zdolnościach i talentach każdego z kandydatów.Dzięki temu Zaskrońce to prawdziwie elitarny oddział wykwalifikowany do najtrudniejszych zadań i trudny do pokonania przeciwnik dla wszystkich wrogów kraju.Członkowie organizacji odbywający służbę mają obowiązek ukrywania swoich tożsamości.Ma to zapobiec ewentualnym atakom na ich rodziny, czy nich samych.W tym celu każdy shinobi przynależący do elitarnego oddziału, zostaje wyekwipowany w charakterystyczne dla organizacji "sprzęty".Czarne maski z wizerunkiem mitologicznych demonów.Nie tylko zasłaniają twarze, ale także wywołują strach i niepokój u przeciwników.Specjalne kamizelki pokryte wieloma warstwami wężowych łusek, są niczym najlepszy pancerz, zdolny zatrzymać nawet silne ataki.Reszta stroju wykonana jest z ciemnych, elastycznych materiałów, które przylegają do ciała, lecz nie krępują ruchów użytkownika.

Ważne instytucje miejskie:[/b]
1. Siedziba Orochikage (Wężowa Twierdza )
2. Kompleks Akademii Shinobi
12. Szpital

Miejsca rozrywki:
7. Jarmark/ Rynek
10. Gospoda Sławnego Masażysty
11. Studio tatuażu "Takeda"

Domy klanowe:
3. Klan Hosohei
4. Klan Hebimasuko
5. Klan Balemono
6. Klan Kaisho

Pozostałe miejsca::
8. Główna brama
9. Faktura Handlowa Shinobi
13. Cmentarz poległych Shinobi

Historia Hebi Gakure

(40 lat po wojnie z Akatsuki)
---Powstanie Hebi Gakure---

Po zakończeniu bezlitosnej wojny z organizacją Akatsuki, świat mógł wreszcie odetchnąć. Większość ukrytych wiosek ninja rozpoczęła odbudowę i próbowała jakoś pozbierać się i otrząsnąć z poniesionych strat. W tedy na pomoc przybyły kraje nie dotknięte przez wojnę. Kraj Ptaków, Pazura, czy Kraj Fal, nie były żadnym celem dla organizacji Brzasku, więc niepotrzebne agresorom przetrwały wojnę nienaruszone. Za to teraz były potrzebniejsze niż kiedykolwiek. Zaopatrywały w surowce, żywność i robotników, którzy pomagali w odbudowie upadłych wiosek. Z ich pomocą wiele państw wróciło do dawnej świetności w przeciągu kilkudziesięciu lat od wojny. Wszystkie ukryte wioski ninja zostały prawie całkowicie odbudowane. 8 mocarstw dalej mogło rywalizować o status najpotężniejszego kraju wśród shinobi. W tym samym czasie wiele rodzin, mieszkańców, a nawet ninja, opuściło swoje wioski, w poszukiwaniu nowego domu, który nie przypominał by im o śmierci bliskich, czy o ciągłym strachu przed najeźdźcami. Taki azyl wielu znalazło w Kraju Łusek, który również nie brał udziału w wojnie. Rządzony przez Feudalnego Lorda z rodziny Oja, kraj nie posiadał wioski ninja, co bardzo podobało się nowo przybyłym. Jednak reszta państw, groziła że zaatakuje, jeżeli Lord Oja nie wyda zbiegłych ninja. I tak powstała kolejna ukryta wioska ninja. Hebi Gakure (wioska ukrytego węża) miała zapobiec wszelkim atakom na Kraj Łusek i bronić jego mieszkańców. Wszyscy znajdujący się na terenie Kraju shinobi zostali nieprzymuszenie powołani do służby Lordowi Oja, którego nazywano „Wężem”, gdyż taki znak posiadała jego arystokratyczna rodzina. W krótkim czasie wszyscy mogli się przekonać że nie warto atakować Kraju Łusek. Groziło to zbyt wielkimi stratami, więc zaprzestano planować na razie zbrojne ataki.

(77 lat po wojnie z Akatsuki)
---9 mocarstw---

Od czasu powstania w Kraju Łusek ukrytej wioski ninja, wiele się nie zmieniło. Przez wielu osiadłych ninja, pochodzących z różnych rejonów w kraju powstała niezwykła mieszanka kulturowa i etniczna, która zapoczątkowała nowe, niezwykle uzdolnione pokolenie młodych Shinobi. Nowe zdolności wynikające z połączenia się obcych rodów, były na tyle unikatowe, że zyskały miano linii krwi. (Kekei Genkai) . Lord Oja uznając to za przyszłość kraju, nadał najsilniejszym rodzinom tytuły klanów, co wyodrębniło szlachtę od plebsu. Dzięki klanom, które były nieocenioną potęgą militarną, wioska stała się dużo silniejsza, a Kraj Łusek stał się kolejnym, dziewiątym już mocarstwem.

(117 lat po wojnie z Akatsuki)
---Nowy potomek na tronie---

Lord Oja ( Oja Motoshige ), pewnego razu został znaleziony martwy w swej komnacie. Z jego klatki piersiowej wystawał wbity sztylet. Zabójstwo takiej skali wzbudziłoby w kraju zamieszanie i panikę. Nikt nie czułby się bezpieczny. W końcu Lord Feudalny był najbardziej strzeżoną osobą w kraju. Dlatego starszyzna, ogłosiła iż Lord Oja zmarł z powodu starości, w sądnym wieku 97 lat. Po cichu wszczęto śledztwo, które miało wyłonić zabójcę, a tym czasem panem Feudalnym stał się jego 17-letni syn Mottonari Oja, który przy pomocy starszyzny miał godnie zastąpić ojca. Dzięki swojemu młodemu wiekowi, mógł wiele zrobić dla kraju. Rozwinął i udoskonalił gospodarkę, oraz zajął się handlem i polityką, którą zaniedbał jego ojciec. Podpisał wiele paktów handlowych i pokojowych z innymi krajami. Za swojej kadencji usprawnił również system obronny wioski, oraz taktykę wojenną, za co zdobył sobie ogromne zaufanie klanów. Kolejnym jego wkładem we wzmocnienie kraju, jest utworzenie kolejnych klanów, które powiększyły grono szlachty.

(169 lat po wojnie z Akatsuki)
---Kolejny władca odchodzi---

Jak u każdego człowieka, koniec egzystencji kiedyś musi nadejść. Syn Węża, Mottonari Oja umiera w wieku 69 lat, z powodu ciężkiej nieuleczalnej choroby, która opanowała jego organizm i wyniszczała go od środka, powoli atakując każdy organ. Przed śmiercią zwołał nadzwyczajne zebranie, w którym ogłasza, że jego następcą zostanie jego nienarodzony jeszcze syn, kiedy ukończy 17 lat. Do tego czasu, władzę sprawować ma Rada Starszyzny. Ponieważ kraj był wysoce rozwinięty, Rada starała się utrzymać go w takim stanie, do czasu gdy prawowity następca osiągnie wiek dojrzałości i przejmie władzę nad krajem.

(186 lat po wojnie z Akatsuki)
---I Kage u władzy---

17 lat po śmierci Mottonariego, jego syn Kenji, dorósł i był gotów przejąć władzę nad krajem. Starszyzna obawiała się jego panowania, gdyż wywodził się on ze związku Lorda Oja i najsilniejszej Kunoichi, Keiko Utara, która była dowódcą straży Feudalnego Pana. Rada obawiała się, że władza I Kage podzieli naród na dwie części, które będą zwolennikami innych władców. Kolejny potomek rodziny Węża, był pierwszym który wzmocnił linię krwi. Tak samo jak jego matka przejawiał ogromny talent do technik Shinobi, których uczył się u najlepszych mistrzów w kraju. Przejmując władzę, wiedział że jego poprzednicy uczynili wiele dla kraju, ale zdawał sobie sprawę, że najważniejsze jest jeszcze do zrobienia. Musi znacznie powiększyć siłę militarną i umocnić pozycję kraju na tle innych państw. Młody władca postanowił to diametralnie zmienić i uczynić swój kraj najpotężniejszym. Z nową siłą i wielkimi ambicjami zaczął reformować Kraj Łusek. Nadając sobie tytuł Orochikage ( Cień olbrzymiego węża) postanowił zmienić prawo i przywileje poszczególnych warstw społecznych, co przysporzyło mu wielu wrogów. Jednak systematycznie dążył do ich wyeliminowania. Kierował się zasadą „Jeśli nie jesteście ze mną, jesteście przeciwko mnie” i niszczył wszystkich, którzy stanęli mu na drodze. Powoli zmieniał kraj, w spójną podwładną mu całość, którą rządził ciężką ręką, kierując się surowymi zasadami.

(190 - 200 lat po wojnie z Akatsuki)
---Zniesienie starszyzny, zagłada buntowników---

W 4 lata po tym jak Kenji przejął władzę i zaczął reformować kraj, Starszyzna zbuntowała się próbując doprowadzić do zamachu stanu, który miał wyzwolić kraj z pod władzy tyrana. Jednak żadnemu nie udało się tego dokonać. Brutalny Oja, nie ufał nikomu i miał na oku wszystkich ludzi wokół siebie. Wszyscy członkowie Starszyzny zostali straceni publicznie, by dać przykład innym buntownikom. Wkrótce potem, dokonała się masowa rzeź, w której oddział specjalny wymordował wszystkich przeciwników Lorda Orochikage. Kenji dążył do utworzenia w Kraju Łusek jednego spójnego organizmu, który niepodważalnie wykonywałby jego polecenia. Oddzielał posłuszny mu lud, od buntowników ( tak jak mięso oddziela się od tłuszczu, zostawiając to co najlepsze), by kraj rósł w siłę.

(200 lat po wojnie z Akatsuki)
---Teraźniejszość---

Budownictwo w całym Kraju Łusek, jak i w Hebi Gakure odznacza się połączeniem starego ( Japońskiego) orientalnego stylu z postępem technologicznym. Dachy pokryte ręcznie wyrabianymi dachówkami, zazwyczaj posiadają też kilka metalowych kominów, lub baterii słonecznych, które zaopatrują mieszkańców w energię. Kolorystyka wszystkich budowli w wiosce sprowadza się do jasno-brązowego koloru drewna, oraz czerwonej farby, którą ozdabia się każdy dom, czy warsztat, a nawet Wężową twierdzę. Całości dopełnia metaliczny połysk kominów i dekoracji, które dobrze komponują się z całą resztą.